รายละเอียดโครงการ

เนื่องจากในเขตภาคเหนือปลาหมอเป็นปลาที่นิยมบริโภค เป็นที่ต้องการในตลาดสูง มีราคาแพง แต่ยังไม่สามารถผลิตให้เพียงพอและ ในธรรมชาติก็หาได้ยาก ซึ่งจากสถิติของกรมประมง ทำให้เห็นว่าสัดส่วนผลผลิตปลาหมอจากแหล่งน้ำธรรมชาติมีแนวโน้มลดลง ในขณะที่ผลผลิตจากการเพาะเลี้ยงมีแนวโน้มสูงขึ้น แต่ยังไม่นิยมเลี้ยงปลาหมอในเชิงพาณิชย์ สาเหตุเนื่องจากขาดแคลนพันธุ์ปลาและพื้นที่การเลี้ยง ดังนั้นจึงควรมีการส่งเสริมการเลี้ยงปลาหมอเพื่อเป็นการเพิ่มผลผลิตปลาหมอ โดยเป็นที่น่าสนใจว่าในเขตภาคเหนือตอนบนโดยเฉพาะจังหวัดเชียงใหม่และลำพูนซึ่งมีการปลูกลำไยอย่างแพร่หลาย มีการขุดร่องน้ำ, และบ่อน้ำ เพื่อเก็บกักน้ำไว้รดต้นลำไย ซึ่งขนาดของร่องหรือคูน้ำดังกล่าวมีสัดส่วนความยาวมากกว่าความกว้าง เช่น ๒๐๐:๓ เมตร และความลึกประมาณ ๑.๕ – ๒ เมตร โดยจะมีน้ำอยู่ในร่องสวนตลอดปี ส่วนบ่อน้ำในสวนมีขนาดแตกต่างกันขึ้นกับพื้นที่ที่เหลือจากแปลงปลูกลำไย จากสภาพดังกล่าวเกษตรกรสามารถใช้ประโยชน์เพิ่มจากร่องน้ำและบ่อน้ำได้นอกเหนือจากการเก็บกักน้ำอย่างเดียว เพราะฉะนั้นการเลี้ยงปลาหมอในกระชัง ในร่องสวน และเลี้ยงในบ่อตามพื้นที่ว่าง น่าจะเป็นอีกแนวทางหนึ่งในการเพิ่มรายได้สำหรับเกษตรกรที่มีพื้นที่จำกัด และเป็นแนวทางพัฒนาการเพาะเลี้ยงปลาหมอต่อไป ในปัจจุบันนี้แนวโน้มพฤติกรรมการบริโภค ผู้บริโภคให้ความสำคัญกับอาหารปลอดภัยและกระบวนการผลิตที่ไม่ทำลายสิ่งแวดล้อมและปราศจากสารเคมีตกค้างในอากาศ ดังนั้นการให้ความรู้ความเข้าใจแก่เกษตรกรในด้านต่างๆที่เกี่ยวกับการเลี้ยงปลาหมอตามแนวทางการลดต้นทุนและลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม เช่นการจัดการอาหารที่เหมาะสม การทดแทนแทนปลาป่นด้วยถั่วเหลือง เพื่อลดต้นทุนการผลิต หรือการใช้พืชธรรมชาติเป็น พรีไบโอติกผสมในอาหาร เพื่อเพิ่มการเจริญเติบโตและการทำงานของแบคทีเรียที่มีประโยชน์ในลำไส้ เพิ่มความต้านทานโรคได้ จึงสอดคล้องกับแนวทางเกษตรอินทรีย์ที่คำนึงถึงสภาพแวดล้อม หลีกเลี่ยงการใช้สารเคมีหรือยาปฏิชีวนะที่อาจก่อให้เกิดมลภาวะในสภาพแวดล้อมและสัตว์น้ำ หรือเป็นอันตรายต่อผู้บริโภคได้ ซึ่งองค์ความรู้ดังกล่าวนี้สามารถทำให้เกษตรกรนำไปจัดการการเลี้ยงได้เหมาะสม เพื่อให้เกิดผลผลิตในระดับที่เกษตรกรสามารถ มีรายได้เพิ่มจากการเลี้ยงปลาหรือเพื่อบริโภคในครัวเรือน ซึ่งสอดคล้องกับการส่งเสริมให้ประชาชนมีการดำรงชีวิตที่สามารถพึ่งพาตนเองได้ตามแนวเศรษฐกิจพอเพียงได้เป็นอย่างดี