รายละเอียดโครงการ

หลักการและเหตุผล โลกในยุคปัจจุบันมีการแข่งขันค่อนข้างสูงเพื่อให้ได้มาซึ่งโอกาสในการดำรงชีวิตอย่างมีความสุข และตอบสนองความต้องการของตัวเองในทุกๆด้าน ภาวะดังกล่าวไม่ได้จำกัดเฉพาะในสังคมเมืองเท่านั้น แต่ยังขยายวงกว้างสู่สังคมภายรอบนอกซึ่งก็คือสังคมที่ประกอบอาชีพทำการเกษตรเป็นอาชีพหลักนั่นเอง ภาวะเช่นนี้ส่งผลให้การดำเนินชีวิตเปลี่ยนไป จากที่เคยทำการเกษตรเพื่อบริโภคภายในครอบครัวหรือมีผลผลิตเหลือจากการบริโภคค่อยนำมาจำหน่าย กลับกลายมาเป็นทำเพื่อให้ได้ปริมาณผลผลิตที่มากขึ้นเนื่องจากมีภาระค่าใช้จ่ายของครอบครัวเป็นตัวกำหนด จากเหตุผลดังกล่าวส่งผลให้มีพื้นที่การผลิตเพิ่มขึ้น ความหลากหลายของชนิดพืชที่ปลูกมากขึ้นรวมทั้งมีความถี่ในการผลิตที่มากขึ้นด้วยเช่นกัน เมื่อเป็นเช่นนี้ธาตุอาหารพืชที่อยู่ในดินก็ถูกใช้มากขึ้นเป็นเงาตามตัว พื้นที่เพาะปลูกที่ไม่มีการพักดินก็เป็นแหล่งสะสมของโรคพืช รวมถึงวงจรการผลิตที่ไม่มีการเว้นช่วงก็เป็นการเปิดโอกาสให้แมลงศัตรูพืชขยายพันธุ์อย่างรวดเร็ว ผลที่ตามมาก็คือเกษตรกรต้องหันมาพึ่งปัจจัยการผลิตที่เป็นสารเคมีเพื่อเพิ่มความสมบูรณ์ให้กับพืชและป้องกันความเสียหายของพืชจากโรคและแมลง และมีแนวโน้มที่จะมีปริมาณการใช้ที่มากขึ้นในทุกๆปี โดยเปรียบเทียบจากปริมาณและมูลค่าการนำเข้าปัจจัยการผลิตสินค้าเกษตรของสำนักงานเศรษฐกิจแห่งชาติพบว่า ปี ๒๕๕๒ มีการนำเข้าปุ๋ยเคมี ๓,๘๓๓.๐๗๒ ตัน มูลค่า ๔๒,๖๖๖ ล้านบาท และต่อมาในปี ๒๕๕๖ มีการนำเข้าปุ๋ยเพิ่มขึ้นเป็น ๕,๖๓๘.๘๙๑ ตัน มูลค่า ๗๒,๒๕๙ ล้านบาท และในส่วนของสารกำจัดวัชพืช,โรค-แมลง พบว่า ปี ๒๕๕๑/๒๕๕๕ นำเข้า ๑๐๙,๙๖๙/๑๓๔,๔๘๐ ตัน (www.oae.go.th) ค้นเมื่อ ๑๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๗ จากข้อมูลดังกล่าวแสดงให้เห็นว่าการผลิตพืชของไทยในปัจจุบันยังต้องพึ่งพาปัจจัยการผลิตของต่างประเทศ และมีแนวโน้มการนำเข้าเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง จากสภาวะดังกล่าวส่งผลให้ประชากรของประเทศเสี่ยงต่อการบริโภคอาหารที่มีสารปนเปื้อนค่อนข้างสูง โดยในรอบ ๕ ปีที่ผ่านมาพบอัตราการป่วยจากโรคติดเชื้อที่เกิดจากน้ำและอาหารที่ไม่สะอาดปีละประมาณ ๒ ล้านราย ขณะเดียวกันการป่วยและเสียชีวิตจากโรคมะเร็งในปี ๒๕๔๙ พบผู้เสียชีวิตจากโรคดังกล่าวถึง ๖๐,๐๐๐ ราย (www.thailabonline.com) ค้นเมื่อ ๑๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๗ จากสถิติดังกล่าวถ้ามองในแง่ของการช่วยให้ปริมาณผลผลิตเพิ่มขึ้นและมีคุณภาพตรงกับความต้องการของตลาด ก็ถือว่ายังไม่มีสิ่งใดมาตอบสนองความต้องการของเกษตรกรในจุดนี้ได้ แต่ถ้ามองในแง่ของผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและอันตรายต่อผู้ปฏิบัติงานตลอดจนผู้บริโภคแล้วก็ไม่มีใครปฏิเสธได้ถึงผลกระทบดังกล่าว แต่ปัญหาอยู่ที่เกษตรกรเองยังมีความเชื่อมั่นต่อปัจจัยการผลิตดังกล่าวประกอบกับสภาพชีวิตความเป็นอยู่ในปัจจุบันที่เงินเป็นปัจจัยที่ ๕ ในการดำรงชีวิต ทำให้เกษตรกรต้องพึ่งพาสิ่งที่สามารถตอบสนองต่อความต้องการได้อย่างรวดเร็ว จนทำให้ลืมนึกถึงผลกระทบที่จะตามมาในระยะยาว ดังนั้นสำนักฟาร์มมหาวิทยาลัยแม่โจ้จึงมีความต้องการสร้างแปลงสาธิตการผลิตไม้ผลอินทรีย์ ทั้งนี้เพื่อสนองนโยบายของมหาวิทยาลัยเพื่อก้าวเข้าสู่การเป็นมหาวิทยาลัยสีเขียว ประกอบกับสำนักฟาร์มฯมีหน้าที่หลักในการให้บริการวิชาการแก่เกษตรกรและผู้ที่สนใจ รวมทั้งในแต่ละปีได้รับนักศึกษาจากหลายสถาบันเพื่อเข้ารับการฝึกงาน การที่ทางสำนักฟาร์มจะจัดตั้งแปลงต้นแบบเพื่อสาธิตการผลิตมะม่วงอินทรีย์จึงเป็นแนวทางที่ควรผลักดัน เพราะเมื่อนับรวมผู้เข้าศึกษาดูงานและนักศึกษาที่เข้ารับการฝึกงานในแต่ละปี ก็จะสามารถนำแนวคิดและความรู้ที่ได้รับไปใช้ให้เกิดประโยชน์แก่ตัวเองจนขยายผลไปสู่การเผยแพร่ต่อสาธารณะชนต่อไป