รายละเอียดโครงการ

ในปัจจุบันกระแสความต้องการบริโภคอาหารที่ปลอดภัยจากสารเคมีที่ก่อให้เกิดอันตรายมีมากขึ้นทุกที ทำให้คนส่วนใหญ่หาทางที่จะซื้อหรือปลูกพืชไว้รับประทาน เพื่อให้ปลอดภัยมีสุขภาพแข็งแรง การเพาะเห็ดฟางตั้งแต่อดีตที่ผ่านมาจนถึงปัจจุบันมีรูปแบบของการเพาะมากมาย เดิมเห็ดฟางสามารถขึ้นได้เองตามหัวไร่ชายนาจากเศษหญ้ากองฟางทั่วไปและได้มีการพัฒนาการเพาะเห็ดฟางเพื่อการค้ากันอย่างแพร่หลายซึ่งวัสดุที่นำมาเป็นปัจจัยสำคัญในการเพาะเห็ดฟางได้แก่ฟางข้าว ซึ่งเป็นวัสดุหลงเหลือจากการทำนาจึงเป็นที่มาของ ชื่อ “เห็ดฟาง” ซึ่งเรียกตามลักษณะของเห็ดที่ขึ้นตามกองฟาง การเพาะเห็ดฟางในปัจจุบันได้มีการพัฒนาการเพาะเห็ดฟางไปอีกรูปแบบหนึ่งที่เน้นการใช้วัสดุเหลือทิ้งทางการเกษตรที่เคยเป็นปัญหากลับมาใช้ประโยชน์ได้อย่างคุ้มค่าและเกิดประโยชน์สูงสุด ได้ผลดี ลงทุนน้อย ผลผลิตสูงและปลอดภัยต่อผู้เพาะจากเดิมที่เคยใช้วัสดุฟางข้าวเป็นปัจจัยสำคัญในการเพาะ แต่มีการพัฒนานำเอาทะลายปาล์มที่เป็นวัสดุเหลือทิ้งทางการเกษตรมาใช้เป็นวัสดุในการเพาะสำหรับทะลายปาล์มซึ่งนำมาเพาะเห็ดนั้นเป็นวัสดุเหลือใช้จากโรงงานสกัดน้ำมันปาล์มซึ่งมีอยู่มากมายเมื่อก่อนเคยเป็นปัญหากับทางโรงงานที่จะต้องเป็นภาระในการขนย้ายไปทิ้งแต่หลังจากมีการนำทะลายปาล์มมาเพาะเห็ดทำให้โรงงานมีรายได้กับการขายทะลายปาล์มอีกทางหนึ่งและทะลายปาล์มหลังจากใช้ในการเพาะเห็ดแล้วยังสามารถนำไปใช้คลุมโคนต้นไม้และทำปุ๋ยได้อีกนับเป็นการใช้ทรัพยากรอย่างคุ้มค่า ส่วนเชื้อเห็ดที่นำมาเพาะยังคงใช้เชื้อเห็ดฟางเช่นเดิม ดังนั้นทางมหาวิทยาลัยแม่โจ้-ชุมพร จึงเล็งเห็นความสำคัญและแนวทางที่จะแก้ปัญหาให้กับเกษตรกรบ้านเขาหลาง ตำบลละแม อำเภอละแม จังหวัดชุมพร ที่มีวัสดุเหลือทิ้งโดยเฉพาะทะลายปาล์มที่มีเป็นจำนวนมากมาใช้ในการเพาะเห็ดฟาง เพื่อเป็นการสร้างรายได้ให้กับเกษตรกรนอกเหนือจากการทำสวน อีกทั้งยังสามารถสร้างอาชีพ เพิ่มมูลค่าของเห็ดฟางจากการแปรรูปเห็ดฟางเป็นผลิตภัณฑ์ชนิดต่างๆ ที่มีมากในบางฤดูกาลได้ แนวคิดการแก้ไขพัฒนา 1. การนำวัสดุเหลือใช้การเพาะเห็ดไปใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุดด้วยการนำวัสดุเพาะที่เหลือใช้ไปใช้ในพื้นที่การเกษตรเพื่อให้เป็นปุ๋ยให้แก่พืชหลักที่ปลูก ซึ่งก็ทำให้ได้ผลผลิตที่ดีขึ้นกว่าเดิมเรียกว่าเป็นเกษตรกรผู้ที่ใช้สิ่งที่มีอยู่ให้เกิดประโยชน์และคุ้มค่าที่สุดนอกจากนั้นก็ยังได้คิดค้นวิธีการแปรรูปผลผลิตเพื่อเป็นการอาชีพ สร้างรายได้ให้กับคนในชุมชน เพิ่มมูลค่าผลผลิตจากเห็ดฟางโดยการนำเห็ดฟางที่มีปริมาณมากในบางฤดูกาลมาเข้าสู่กระบวนการแปรรูปเพื่อพัฒนาผลิตภัณฑ์ 2) การสร้างความปลอดภัยของอาหารการผลิตเห็ดในปัจจุบันมีการใช้สารเคมีในการเร่งการเจริญเติบโตเนื่องจากการใช้สารเคมีบางชนิดที่ไม่เหมาะสมในการเพาะปลูก มีกาสะสมเป็นระยะเวลานานของสารพิษตกค้างกระแสหลักก่อให้เกิดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและทรัพยากรธรรมชาติด้านเศรษฐกิจ ผลกระทบต่อพัฒนาการของภูมิปัญญาท้องถิ่น และที่สำคัญที่สุดคือผลกระทบต่อสุขภาพของเกษตรกรและผู้บริโภคจากสารพิษที่ตกค้างในผลผลิตทางการเกษตร การแก้ไขปัญหา 1) การหลีกเลี่ยงการใช้สารเคมีในการผลิตเช่น ฮอร์โมน โดยหันมาใช้และผลิตปัจจัยทางการเกษตรที่เหมาะสมใช้เอง 2) การประยุกต์ใช้วัสดุเหลือใช้ทางการเกษตรที่มีปริมาณมากในท้องถิ่น เช่น ทะลายปาล์มมาใช้ในการผลิตเห็ดแทนวัสดุที่ไม่มีในท้องถิ่น 3) การแปรรูปผลผลิตเห็ดเป็นผลิตภัณฑ์ชนิดต่างๆ เพื่อเพิ่มมูลค่าของผลผลิต และช่วยแก้ไขปัญหาราคาเห็ดราคาต่ำในบางฤดูกาล